Verslag Vincent:
2 juni 2011
Even voor 10:00 konden we eindelijk vertrekken. Er stonden enorm lange rijen bij de balies voor het ophalen van de startnummers. Alleen al voor de langste afstand van 169 km waren er 3000 deelnemers. We reden best hard door. De eerste paar heuvels vond ik ook erg lang. Er leek geen einde aan te komen. Ik voelde me ook niet heel lekker. Misschien had ik te veel gegeten, of misschien kwam het door de zware pijnstiller die ik had geslikt om geen last te hebben van pijn in mijn arm als gevolg van de botsing van 2 weken geleden. De eerste drankpost was een ramp. Er stond een rij van wel een half uur om je bidon bij te vullen. De tweede drankpost was niet veel beter. Daar stond een man met een dun slangetje de bidons te vullen, met tientallen dringende wielrenners om zich heen.
Uiteindelijk kwamen we bij La Redoute uit. Hier werd de klimtijd gemeten. Misschien hebben we het niet helemaal handig aangepakt, want toen we over de startmeting gingen reed ik al op erg hoge hartslag. Fabrice trok desondanks keihard door en ik kon hem niet volgen. Arjan zat ook nog tussen ons in. Ik heb alles gegeven wat ik had, maar kon niet voorkomen dat Fabrice 6 seconden voor mij boven kwam. Ik snap nog steeds niet waar hij die klimkracht opeens vandaan heeft gehaald. Mijn tijd was nog wel goed voor een 39ste plaats dus echt ontevreden kan ik niet zijn.
Daarna ging de koers zich meer als een cyclo gedragen. Ik reed met Ollie en Maarten. Zij konden de sprong maken naar een grotere groep voor ons. Ik redde dat niet. Toen ik het proberen had opgeven, kwam er een beklimming aan en toen zat ik er er zo bij. Inmiddels begon ik mij weer goed te voelen. Ik reed een tijdje in de luwte mee. Daarna maakte we een bocht en reden we ineens over een tijdsmetingstreep heen. Dat betekende dus dat de meting van de klim Les Waides was begonnen. Toen heb ik gelijk gas gegeven. Ik reed erg veel mensen voorbij. Ik had geen idee hoe lang de klim was. Ik had La Redoute in gedachten, maar deze duurde ruim twee keer langer. Er zat zelfs nog een stukje afdaling in. Mijn tijd bleek uiteindelijk goed voor de 44ste plaats en ik was hier mee de eerste van mijn maten. Dat was na de kleine teleurstelling van eerder toch wel een opsteker.
De rest van de tocht hebben we vrij hard doorgereden. Het officiële gemiddelde zegt niets aangezien we erg lang onderweg waren doordat we op elkaar hadden gewachtt bij een lekke band en andere fietsproblemen. En natuurlijk de lange wachtrijen bij de drankposten. Maar daar ging hiet hier toch niet om. Wat telde waren de beklimmingen met tijdmeting en de training zelf. En daarover kan ik toch best tevreden zijn.
Verslag Fabrice:
Donderdagochtend 6 uur weg richting Maastricht voor de Steven Rooks Classic, ondertussen een klassieker op ons programma. Samen met Vincent, mijn broer Olivier, Maarten, Thomas, Arjan en Mario gingen we van start in deze tocht. Het tempo zat er gelijk goed in. Op veel klimmetjes was het elkaar testen, kijken wie er de sterkste was. Maar er waren er maar 2 die telden. De Cote de la Redoute en de klim naar Les Waides. Op de klim naar de Redoute reed ik de 22 ste tijd kort gevolgd door Arjan en Vincent. Het was er flink afzien. Het was goed warm waardoor er veel gedronken moest worden. Het was jammer in deze dat het bij de bevoorradingsposten dan ook enorm druk was. Dit zorgde voor lange wachttijden.
Op de klim naar Les Waides zat ik samen met Arjan. Hij poefte gelijk weg en ik kon zijn hoge tempo niet volgen, tot het moment dat ie ging zitten op zijn zadel door mijn eigen tempo kwam ik meter voor meter terug tot dat de kramp in de hamstring toesloeg. Ik moest van de fiets en kon niet verder. Even goed strekken en vooral proberen geen druk op de benen te zetten. kramp voorkomen was nu nog de boodschap. Kwam ik eerst met de 22ste tijd op de Redoute boven nu met de 1145ste tijd. Wat een contrast.
Gestaag knalden we door met het groepje, volle bak net koers. In de laatste 30 km kwam ik de man met de hamer tegen. Teveel gegeven en het vat was op. Moe en tuffend naar de meet toe!
Voldaan kwam ik binnen met weer een stapje dichter bij de topvorm en met voor ogen de Granfondo Ardennaise van aankomend weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten